കമ്പ്യൂട്ടെര്‍ പഠനം

കോളെജില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ യു-യു-സി- ആയിരുന്നു-അതിനാല്‍ തന്നെ, ഇന്നത്തെ പോലെ അല്ല- ഒരു നേതാവാവാന്‍ ചില മിനിമം യോഗ്യതകളില്‍ ഒന്ന് പ്രണയഭാവത്തെ തല്ലി കെടുത്തണം എന്നതായിരുന്നു- പ്രണയിച്ചില്ലെങ്കില്‍ അസ്ഥിത്വമുണ്ടോ എന്നൊന്നും പെങ്കുട്ടികള്‍ വല്ലാതെ വ്യാകുല പെട്ടിരുന്നില്ല-അതിനാല്‍ തന്നെ പ്രണയജോഡികളുടെ ശതമാനനിരക്കു അത്ര കൂടുതലൊന്നു മായിരുന്നില്ല- അപ്പൊ പിന്നെ പ്രണയം മറ്റുള്ളവരുടെ വോട്ടുകള്‍ നഷ്ടപ്പെടുത്തുവാനുള്ള ഒരുപകരണമാവുമെന്ന തിരിച്ചറിവുമുണ്ടായിരുന്നു- അതിനും ഭീകരമായി ഇതെല്ലാം ചാപല്യങ്ങളാണെന്നായിരുന്നു അഹം പറഞ്ഞിരുന്നത്- ഇക്കാരണങ്ങള്‍ ഒരു പ്രണയനായകനാവാന്‍ തടസ്സമായി നിന്നു- അങ്ങിനെ സംഭവബഹുലമായ ബിരുദപഠനവും കഴിഞ്ഞു കരിയര്‍ എന്ന പദമൊന്നും അത്ര സ്വാധീനം സമൂഹത്തില്‍ ചെലുത്താത്തതിനാല്‍ ഇനിയെന്ത് എന്നു വ്യാകുലപ്പെടുന്നതിന്നു പകരം  കൂട്ടുകെട്ടുകളും വായനയും സിനിമയുമായെല്ലാം കാലത്തെ പിറകോട്ടു പായിപ്പിച്ചു- അപ്പോഴാണു സ്വപ്ന ഭൂമിയായ ദുബായിയില്‍ കമ്പ്യൂട്ടെറിന്റെ ആവശ്യകത എന്ന പ്രമേയം ആരോ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്-

അടുത്തുള്ളത് കോഴിക്കോട്ടാണ്‌ ഒരു പഠന കേന്ദ്രം എന്തായാലും ഏക രക്ഷയുള്ളത് കളയണ്ട എന്നു കരുതി ചേരാന്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു- കുറ്റിപ്പുറത്തു നിന്നും സീസണ്‍ ടിക്കെറ്റെടുത്ത് ഡെയിലി കോഴികോട്ടെക്കുള്ള യാത്ര രസകരമായിരുന്നു- 

തീവണ്ടി യാത്ര പാട്ടും ബഹളവുമാണ്‌- സ്ഥിരമായ ഒരു സംഘം തന്നെയുണ്ട്- സംഘം ചേര്ന്നാല്‍ പിന്നെ സംഘപരിവാറാവുമല്ലോ - 

അങ്ങിനെ എന്റെ കമ്പ്യൂട്ടെര്‍ മാനിയ തുടക്കം കുറിച്ചു- മോസ്- കൂസ് എന്നൊന്നും അതിന്നുന്ടായിരുന്നില്ല- 

കോബോള്-ബാസിക്- ഡി- ബൈസ്- തുടങ്ങിയവ ഒരു പത്തു പതിനന്ച് ഫ്ലൊപ്പി ഇട്ടു തുടങ്ങുന്ന കാലമ്- ക്ലാസ്സെല്ലാം നല്ല ഉഷാര്‍-ആര്‍മാദിക്കാന്‍ കുറെ പെമ്പിള്ളാരും- വായിച്ചെടുത്ത നോവലുകളിലെ പ്രണയ സങ്കല്പങ്ങള്‍ പതുക്കെ തലപോക്കാന്‍ തുടങ്ങി- ചുറ്റുപാടും കണ്ണോടിച്ചപ്പോള്‍ വളച്ചെടുക്കാന്‍ പരുവത്തില്‍ ബോധ്യപെട്ടത് ഒരു അംഗ്ലോ-ഇന്ത്യന്‍ ലുക്-

ഒരാഴ്ച്ചത്തെ കിന്നരിക്കലുകള്‍ അടുത്ത ഐസ് ക്രീം സ്റ്റാളിലേക്കു തിരീച്ചു- രണ്ടാം ദിവസം  പൂമൊഴിയാള്‍ മൊഴിഞ്ഞു, അവളുറ്റെ പത്താം പ്രണയമെന്നു- എന്റെ രണ്ടു ദിവത്തെ ജോയ് ഐസ് ക്രീമിന്റെ കാശ്-